مدل سازی مطلوبیت زیستگاه قوچ ومیش(Ovis orientalis) مهم ترین طعمه پوزپلنگ آسیایی (Acinonyx jubatus venaticus) با استفاده از روش حداکثر آنتروپی در پناهگاه حیات وحش دره انجیر در استان یزد

قوچ ومیش (Ovis orientalis) گونه‌ای از راسته زوج‌سمان و خانواده گاوسانان (Bovidae) است. انواع زیرگونه‌های آن طبق لیست قرمز IUCN در رده حفاظتی آسیب‌پذیر قرار دارند. پناهگاه حیات وحش دره انجیر یکی از بهترین و امن‌ترین زیستگاه‌های این گونه در مرکز ایران است. این مطالعه با هدف تعیین عوامل مؤثر برحضور قوچ و میش‌ها با استفاده از روش MAXENT طی سال‌های 1391 لغایت 1392 برای فصول زمستان (دوره سرما)، بهار (دوره بره‌آوری)، تابستان (دوره گرما و کم آبی) و پاییز (دوره جفت‌گیری) انجام شد. متغیرهای زیست‌محیطی مورد استفاده در مدل‌سازی برای چهار فصل شامل ارتفاع، شیب، جهت، فاصله ازمنابع آب، جوامع گیاهی، فاصله ازجاده (آسفالت،خاکی) و فاصله ازمعادن بود. نتایج به‌دست آمده (از نرم‌افزار مکسنت) نشان می‌دهد مهم‌ترین عامل مؤثر برحضور قوچ و میش‌ها به‌عنوان یکی ازمهم‌ترین منابع غذایی برای گونه یوزپلنگ آسیایی (شدیداً در معرض انقراض) در منطقه، در فصل زمستان، بهار، تابستان و پاییز، متغیر شیب است. براساس پیش‌بینی صورت گرفته (با استفاده از نرم‌افزار مکسنت)، نواحی شمالی، مرکزی و جنوب‌شرقی پناهگاه حیات وحش دره انجیر با بیش‌ترین احتمال قوچ و میش همراه است که مطلوب‌ترین زیستگاه گونه و طعمه‌خواران وابسته به آن (یوزپلنگ آسیایی) در طول چهار فصل محسوب می‌شود. از نتایج این مطالعه می‌توان در اجرای اقدامات حفاظتی ومدیریتی جهت افزایش زیستگاه‌های مطلوب در استان یزد استفاده نمود.